Του Θανάση Καρτερού
Επειδή ο λαϊκισμός, στον αντίποδα της σοβαρότητας, παίζει πολύ τα τελευταία χρόνια, κι ακόμα πιο πολύ τους τελευταίους μήνες, μπορεί να είναι χρήσιμη μια εμπειρική συμβολή στη σχετική συζήτηση. Για να καταλάβουμε τι εννοούν ο Μητσοτάκης και οι φίλοι του όταν ξορκίζουν τον λαϊκισμό και ορκίζονται στη σοβαρότητα.
Λαϊκισμός είναι να ζητάς 800 ευρώ βασικό μισθό. Σοβαρότητα είναι να υπόσχεσαι ετήσια αύξηση στον βασικό μισθό διπλάσια από το ποσοστό της ανάπτυξης. Και να δίνεις, μετά από δύο χρόνια «αναπτυξιακού θριάμβου» με υπογραφή Σταϊκούρα, 2% αύξηση -μισό κουλούρι τη μέρα- με υπογραφή Μητσοτάκη. Και μπόνους μια υπόσχεση: αργότερα θα δώσω πιο πολλά.
Λαϊκισμός είναι να καταγγέλλεις ότι η Novartis πλήρωσε 350 εκατομμύρια στην Αμερική για όσα άθλια διέπραξε στην Ελλάδα. Και να προσπαθείς να στείλεις τους ενόχους στο σκαμνί. Σοβαρότητα είναι να παίρνεις το κεφάλι του Παπαγγελόπουλου, της Τουλουπάκη, του Βαξεβάνη και της Παπαδάκου. Και να προσπαθείς να πάρεις και το κεφάλι των μαρτύρων.
Λαϊκισμός είναι να αποκαλύπτεις ότι πάνω από 16.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους χωρίς να έχουν την ευκαιρία που δίνουν οι ΜΕΘ. Σοβαρότητα είναι να διαφημίζεις ΜΕΘ που δεν υπάρχουν, να διευκολύνεις με κάθε τρόπο τους ιδιώτες της Υγείας, να κλείνεις νοσοκομεία και να ετοιμάζεις τον οδικό χάρτη για να τρυπώσουν οι κερδοσκόποι στα νοσοκομεία.
Λαϊκισμός είναι να επιμένεις ότι η κυβέρνηση σε εποχές εφόδου της ακρίβειας κλείνει τα μάτια μπροστά στο όργιο της αισχροκέρδειας, κατάργησε τις ανεξάρτητες αρχές ελέγχου, αποφεύγει να διαταράξει την πλούσια ζωή όσων κερδίζουν από το δράμα των άλλων. Σοβαρότητα είναι να δηλώνεις, όπως ο Μητσοτάκης, ότι η ακρίβεια είναι εισαγόμενη και να μοιράζεις ψίχουλα αντί για ενίσχυση, μαζί με χάντρες φιλάνθρωπων λόγων.
Λαϊκισμός είναι να ζητάς από τη χώρα σου να παραμείνει πυλώνας ειρήνης και πύλη διπλωματίας. Να μην υπηρετεί τυφλά συμφέροντα άλλων με κόστος για τα δικά της. Να είναι γέφυρα Δύσης-Ανατολής και όχι προκεχωρημένο φυλάκιο. Σοβαρότητα είναι να στέλνεις Καλάσνικοφ και ρουκέτες στον Ζελένσκι, να απαγορεύεις τη «Λίμνη τον κύκνων» επειδή ο Τσαϊκόφσκι ήταν Ρώσος και να κατηγορείς για ρωσόφιλους όσους τολμούν ακόμα και να ψελλίσουν για ευθύνες του ΝΑΤΟ.
Λαϊκισμός είναι, όπως καταλάβατε, ότι υπάρχουμε. Εμείς, η Αριστερά, η κοινωνική διαμαρτυρία, η αναρχική εμμονή ότι δεν είναι κανονικότητα οι απάνθρωπες διαφορές και διακρίσεις. Και σοβαρότητα είναι το αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στους μονίμως ανιόντες και τους μονίμως κατιόντες. Ως εκ τούτου, ίσως θα πρέπει να ιδρύσουμε ενόψει και του συνεδρίου μια νέα τάση με το σύνθημα «Είμαστε λαϊκιστές, ζητάμε δικαιοσύνη».
Πηγή: Αυγή
